Ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις πάλιν πολλοῦ ὄχλου ὄντος καὶ μὴ ἐχόντων τί φάγωσι, προσκαλεσάμενος ὁ ᾿Ιησοῦς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἦλθελέγει αὐτοῖς· σπλαγχνίζομαι ἐπὶ τὸν ὄχλον, ὅτι ἤδη ἡμέραι τρεῖς προσμένουσί μοι καὶ οὐκ ἔχουσι τί φάγωσι· καὶ ἐὰν ἀπολύσω αὐτοὺς νήστεις εἰς οἶκον αὐτῶν, ἐκλυθήσονται ἐν τῇ ὁδῷ· τινὲς γὰρ αὐτῶν ἀπὸ μακρόθεν ἥκασι. καὶ ἀπεκρίθησαν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ· πόθεν τούτους δυνήσεταί τις ὧδε χορτάσαι ἄρτων ἐπ᾿ ἐρημίας; καὶ ἐπηρώτα αὐτούς· πόσους ἔχετε ἄρτους; οἱ δὲ εἶπον· ἑπτά. καὶ παρήγγειλε τῷ ὄχλῳ ἀναπεσεῖν ἐπὶ τῆς γῆς· καὶ λαβὼν τοὺς ἑπτὰ ἄρτους εὐχαριστήσας ἔκλασε καὶ ἐδίδου τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ἵνα παρατιθῶσι· καὶ παρέθηκαν τῷ ὄχλῳ. καὶ εἶχον ἰχθύδια ὀλίγα· καὶ αὐτὰ εὐλογήσας εἶπε παρατιθέναι καὶ αὐτά. ἔφαγον δὲ καὶ ἐχορτάσθησαν, καὶ ἦραν περισσεύματα κλασμάτων ἑπτὰ σπυρίδας. ἦσαν δὲ ὡς τετρακισχίλιοι· καὶ ἀπέλυσεν αὐτούς. Καὶ ἐμβὰς εὐθὺς εἰς τὸ πλοῖον μετὰ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ ἦλθενἦλθεν εἰς τὰ μέρη Δαλμανουθά.

Καὶ ἐξῆλθον οἱ Φαρισαῖοι καὶ ῆλθενἤρξαντο ῆλθενσυζητεῖν αὐτῷ, ῆλθενζητοῦντες παρ᾿ αὐτοῦ σημεῖον ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ, ῆλθενπειράζοντες αὐτόν. καὶ ῆλθενἀναστενάξας τῷ πνεύματι αὐτοῦ ῆλθενλέγει· τί ἡ γενεὰ αὕτη σημεῖον ῆλθενἐπιζητεῖ; ἀμὴν λέγω ὑμῖν, εἰ ῆλθενδοθήσεται τῇ γενεᾷ ταύτῃ σημεῖον. καὶ ῆλθενἀφεὶς αὐτοὺς εἰς τὸ πλοῖον ῆλθενἀπῆλθε πάλιν.

Καὶ ῆλθενἐπελάθοντο ῆλθενλαβεῖν ἄρτους, καὶ εἰ μὴ ἕνα ἄρτον οὐκ ῆλθενεἶχον μεθ᾿ ἑαυτῶν ἐν τῷ πλοίῳ. καὶ ῆλθενδιεστέλλετο αὐτοῖς ῆλθενλέγων· ῆλθενὁρᾶτε, ῆλθενβλέπετε ἀπὸ τῆς ζύμης τῶν Φαρισαίων καὶ τῆς ζύμης ῾Ηρῴδου. καὶ ῆλθενδιελογίζοντο πρὸς ἀλλήλους ῆλθενλέγοντες ὅτι ἄρτους οὐκ ῆλθενἔχομεν. καὶ ῆλθενγνοὺς ὁ ᾿Ιησοῦς ῆλθενλέγει αὐτοῖς· τί ῆλθενδιαλογίζεσθε ὅτι ἄρτους οὐκ ῆλθενἔχετε; οὔπω ῆλθεννοεῖτε οὐδὲ ῆλθενσυνίετε; ἔτι ῆλθενπεπωρωμένην ῆλθενἔχετε τὴν καρδίαν ὑμῶν; ὀφθαλμοὺς ῆλθενἔχοντες οὐ ῆλθενβλέπετε, καὶ ὦτα ῆλθενἔχοντες οὐκ ῆλθενἀκούετε; καὶ οὐ ῆλθενμνημονεύετε; ὅτε τοὺς πέντε ἄρτους ῆλθενἔκλασα εἰς τοὺς πεντακισχιλίους, καὶ πόσους κοφίνους κλασμάτων πλήρεις ῆλθενἤρατε; ῆλθενλέγουσιν αὐτῶ· δώδεκα. ὅτε δὲ τοὺς ἑπτὰ εἰς τοὺς τετρακισχιλίους, πόσων σπυρίδων πληρώματα κλασμάτων ῆλθενἤρατε; οἱ δὲ ῆλθενεἶπον· ἑπτά. καὶ ῆλθενἔλεγεν αὐτοῖς· οὔπω ῆλθενσυνίετε;

Καὶ ῆλθενἔρχεται εἰς Βηθσαϊδά. καὶ ῆλθενφέρουσιν αὐτῷ τυφλὸν καὶ ῆλθενπαρακαλοῦσιν αὐτὸν ἵνα αὐτοῦ ῆλθενἅψηται. καὶ ῆλθενἐπιλαβόμενος τῆς χειρὸς τοῦ τυφλοῦ ῆλθενἐξήγαγεν αὐτὸν ἔξω τῆς κώμης, καὶ ῆλθενπτύσας εἰς τὰ ὄμματα αὐτοῦ, ῆλθενἐπιθεὶς τὰς χεῖρας αὐτῷ ῆλθενἐπηρώτα αὐτὸν εἴ τι ῆλθενβλέπει. καὶ ῆλθενἀναβλέψας ῆλθενἔλεγε· ῆλθενβλέπω τοὺς ἀνθρώπους ὡς δένδρα ῆλθενπεριπατοῦντας. εἶτα πάλιν ῆλθενἐπέθηκε τὰς χεῖρας ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ καὶ ῆλθενἐποίησεν αὐτὸν ῆλθενἀναβλέψαι, καὶ ῆλθενἀποκατεστάθη, καὶ ῆλθενἐνέβλεψε τηλαυγῶς ἅπαντας. καὶ ῆλθενἀπέστειλεν αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ ῆλθενλέγων· μηδὲ εἰς τὴν κώμην ῆλθενεἰσέλθῃς μηδὲ ῆλθενεἴπῃς τινὶ ἐν τῇ κώμῃ.

Καὶ ῆλθενἐξῆλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ εἰς τὰς κώμας Καισαρείας τῆς Φιλίππου· καὶ ἐν τῇ ὁδῷ ῆλθενἐπηρώτα τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ῆλθενλέγων αὐτοῖς· τίνα με ῆλθενλέγουσιν οἱ ἄνθρωποι ῆλθενεἶναι; οἱ δὲ ῆλθενἀπεκρίθησαν· ᾿Ιωάννην τὸν βαπτιστήν, καὶ ἄλλοι ᾿Ηλίαν, ἄλλοι δὲ ἕνα τῶν προφητῶν. καὶ αὐτὸς ῆλθενλέγει αὐτοῖς· ὑμεῖς δὲ τίνα με ῆλθενλέγετε ῆλθενεἶναι; ῆλθενἀποκριθεὶς δὲ ὁ Πέτρος ῆλθενλέγει αὐτῷ· σὺ ῆλθενεἶ ὁ Χριστός. καὶ ῆλθενἐπετίμησεν αὐτοῖς ἵνα μηδενὶ ῆλθενλέγωσι περὶ αὐτοῦ.

Καὶ ῆλθενἤρξατο ῆλθενδιδάσκειν αὐτοὺς ὅτι ῆλθενδεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου πολλὰ ῆλθενπαθεῖν, καὶ ῆλθενἀποδοκιμασθῆναι ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων καὶ τῶν ἀρχιερέων καὶ τῶν γραμματέων, καὶ ῆλθενἀποκτανθῆναι, καὶ μετὰ τρεῖς ἡμέρας ῆλθενἀναστῆναι· καὶ παρρησίᾳ τὸν λόγον ῆλθενἐλάλει. καὶ ῆλθενπροσλαβόμενος αὐτὸν ὁ Πέτρος ῆλθενἤρξατο ῆλθενἐπιτιμᾶν αὐτῷ. ὁ δὲ ῆλθενἐπιστραφεὶς καὶ ῆλθενἰδὼν τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ῆλθενἐπετίμησε τῷ Πέτρῳ ῆλθενλέγων· ῆλθενὕπαγε ὀπίσω μου, σατανᾶ· ὅτι οὐ ῆλθενφρονεῖς τὰ τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ τὰ τῶν ἀνθρώπων.

Καὶ ῆλθενπροσκαλεσάμενος τὸν ὄχλον σὺν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ῆλθενεἶπεν αὐτοῖς· ὅστις ῆλθενθέλει ὀπίσω μου ῆλθενἀκολουθεῖν, ῆλθενἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ῆλθενἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ῆλθενἀκολουθείτω μοι. ὃς γὰρ ἂν ῆλθενθέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ῆλθενἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ᾿ ἂν ῆλθενἀπολέσῃ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ῆλθενἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, οὗτος ῆλθενσώσει αὐτήν. τί γὰρ ῆλθενὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν ῆλθενκερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ῆλθενζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ; ἢ τί δώσει ῆλθενἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ; ὃς γὰρ ἐὰν ῆλθενἐπαισχυνθῇ με καὶ τοὺς ἐμοὺς λόγους ἐν τῇ γενεᾷ ταύτῃ τῇ μοιχαλίδι καὶ ἁμαρτωλῷ, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ῆλθενἐπαισχυνθήσεται αὐτὸν ὅταν ῆλθενἔλθῃ ἐν τῇ δόξῃ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων τῶν ἁγίων.